تفاوت دعاوی خلع ید،تصرف عدوانی و تخلیه ید

1_در دعوای خلع ید، دادگاه در صورتی حکم علیه خوانده صادر مینماید که خواهان با ارائه مدارک مناسب مالکیت خود را اثبات نماید

در واقع خواهان باید مالکیت صد درصدی خود در ملک را به دادگاه ثابت کند.

مطلب پیشنهادی: وکیل ملکی در کرج

2_ در دعوای تخلیه ید (مثل دعاوی موجر و مستأجری) عدم مالکیت خوانده بر ملک و در مقابل قانونی بودن ید خوانده بر آن (یعنی وجود توافق در قرارداد بین طرفین)،

مورد قبول طرفین است لیکن خواهان ادعا می نماید که ادامه ید خوانده بر ملک بر خلاف قانون یا قرارداد بوده و باید تخلیه صورت پذیرد.

3_دعاوی تصرف عدوانی فقط مختص اموال غیر منقول است لذا دعاوی خلع ید نه تنها اموال غیر منقول بلکه اموال منقول را نیز شامل میشود.

4_در دعوای تصرف عدوانی مدعی باید تصرف سابق خود در ملک وعدوانی بودن تصرف متصرف را به اثبات رساند و ملاک محاکم برای صدور حکم تصرف

سابق و عدوانی بودن تصرف میباشد. در واقع قانونگذار از طریق این دعوا تصرف را مورد حمایت قرار داده است لذا بر خلاف دعوای خلع ید در

دعوای تصرف عدوانی، دادگاه مانند سایر دعاوی تصرف وارد دلایل مالکیت نخواهد شد.

5_شکست در دعوای تصرف عدوانی مانع از طرح دعاوی مالکیت نمیباشد و هدف از تدوین این مقررات حمایت از تصرف و متصرف

در برابر تمام اشخاص حتی مالک است و قانون غیر متصرف را حتی اگر مالک باشد از تصرف عدوانی منع نموده است